به گزارش خبرنگار مهر، هفتمین دوسالانه هنرهای تجسمی «آفرینش» در رشته‌ها و رده‌های سنی مختلف توسط اداره کل آفرینش‌های ادبی و هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از ۷ تا ۲۲ بهمن ماه در در رده‌های مختلف سنی ۴ تا ۱۸ در رشته‌های نقاشی، عکس، هنرهای بومی و سنتی، خوشنویسی و سفال در مرکز آفرینش‌های فرهنگی‌هنری کانون در خیابان حجاب تهران برپاست.
همچنین آثار تجسمی ۳۰۰ کودک و نوجوان که موفق به حضور در دوسالانه شده‌اند، تا دوشنبه ۲۲ بهمن‌ماه در گالری طاها در مرکز آفرینش‌های فرهنگی‌هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، در خیابان حجاب به نمایش درآمده است. به همین بهانه با یکی از داوران بخش عکس این دوسالانه درباره کیفیت آثار و ارزیابی این دوسالانه به گپ و گفت پرداختیم که مشروح آن را می‌خوانید.
علیرضا کریمی صارمی هنرمند عکاس و داور بخش عکس هفتمین دوسالانه هنرهای تجسمی «آفرینش» که توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار می‌شود، درباره این دوسالانه و ارزیابی آن نسبت به دیگر رویدادهای مشابه به خبرنگار مهر گفت: در ابتدا باید هدف از برگزاری جشنواره‌ها و دوسالانه‌ها مشخص شود. به نظر من طبیعی است متولیان فرهنگی در هر سازمان و سیستمی بیشتر برای قوام بخشیدن به فعالیت‌های هنری حوزه خودشان و به نوعی رشد دادن فعالیت‌های هنری و سنجش این رشد، اقدام به برگزاری جشنواره یا دوسالانه می‌کنند. طبیعتاً اگر با این اهداف در قالب جشنواره هنرهای تجسمی پیش رفته باشیم، باید به یک قضاوت برسیم تا با توجه به اعتباراتی که برای سیستم آموزشی مجموعه در نظر گرفته ایم، میزان رشد و تاثیرگذاری یک رویداد را بررسی کنیم.
وی ادامه داد: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بر اساس برنامه ریزی‌هایی که در سالیان گذشته انجام داده است، اقدام به برپایی دوسالانه هنرهای تجسمی «آفرینش» کرده است و طبیعتاً مدیران مرتبط با برگزاری این برنامه‌های فرهنگی و هنری، می‌توانند قضاوت درستی در مورد کارهای رسیده و رشدی که در حوزه هنرهای تجسمی کودکان و نوجوانان شاهد بودیم، داشته باشند.
نوجوانان ۶ تا ۱۲ سال پیشتاز در عکاسی
کریمی صارمی در ارزیابی آثار ارسالی به دوسالانه هنرهای تجسمی گفت: آنچه که من به عنوان داور در دوسالانه هنرهای تجسمی با آن برخورد کردم، علی‌رغم اینکه سال‌هاست در حوزه عکاسی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، فعالیت‌های چشمگیری صورت نمی‌گیرد و برنامه ریزی برای آن وجود نداشته است، اما کارهای ارسالی به دبیرخانه دوسالانه به نسبت، کارهای قابل قبولی بود به ویژه در رنج سنی ۶ تا ۱۲ سال که کارهای متفاوتی انجام داده بودند و در آنها نگاه صادقانه نوجوان مشهود بود. اگر برنامه ریزی دقیقی صورت بگیرد و این نوجوانان تحت آموزش قرار بگیرند، شاهد آثار باکیفیت تری خواهیم بود.
اکثر بزرگان و هنرمندان صاحب نام از قدیم الایام تا به امروز در حوزه‌های سینما، تئاتر و تجسمی، افرادی هستند که دوره کودکی و نوجوانی خودشان را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سپری کردندوی در پاسخ به اینکه برگزاری جشنواره‌های هنری با توجه به اینکه این نوع آموزش‌ها در مدارس اتفاق نمی‌افتد، چقدر برای کودکان و نوجوانان موثر است، توضیح داد: نظر شخصی من این است که اکثر بزرگان و هنرمندان صاحب نام از قدیم الایام تا به امروز در حوزه‌های سینما، تئاتر و تجسمی، افرادی هستند که دوره کودکی و نوجوانی خودشان را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سپری کردند و کسانی بودند که آموزش‌های مختلف هنری را در کانون فراگرفتند. به نظر من کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با این هدف تشکیل شد که استعدادهای کودکان و نوجوانان را شناسایی کند.
کریمی‌صارمی تأکید کرد: این روند همیشه به همین منوال ادامه خواهد داشت تا شاید خط و ربط ذهنی نوجوان از کانون آغاز شود و به مراحل بعدی مثل انجمن سینمای جوانان ایران یا انجمن‌هایی شبیه به آن و پس از آن وارد دانشگاه‌های هنری می‌شد و به صورت حرفه ای فعالیت‌های خود را آغاز می‌کرد. بنابراین کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تاثیرات فوق العاده ای بر رشد هنری کشور داشته است که قابل کتمان نیست.
«خلاقیت» مهمترین ویژگی برای انتخاب عکس‌ها بود
این هنرمند عکاس درباره داوری عکس در این دوسالانه گفت: اصولا در داوری، عکس‌ها به صورت نسبی انتخاب می‌شوند و اگر عکسی به عنوان برگزیده اول معرفی می‌شود به این معنی نیست که بهترین عکس دنیای عکاسی است، بلکه این انتخاب به صورت نسبی از بین عکس‌های ارسالی به دبیرخانه انجام می‌شود. از سراسر ایران به دبیرخانه دوسالانه عکس رسید هبود و خیلی از عکس‌ها قابلیت داوری نداشتند و از دور رقابت حذف شدند، در مقابل برخی عکس‌ها خیلی خوب بودند. در رنج سنی ۶ تا ۱۲ سال، با عکس‌هایی مواجه شدیم که خلاقیت در آنها موج می‌زد.
بنیان داوری عکس‌ها بر تفاوت است، یعنی باید دید هنرمند با چه نوع نگاهی آن عکس را ثبت کرده است و آیا اصلا دیدگاهی پشت یک عکس وجود دارد یا خیروی، خلاقیت را مهمترین ویژگی برای داوری عکس‌ها دانست و افزود: بنیان داوری عکس‌ها بر تفاوت است، یعنی باید دید هنرمند با چه نوع نگاهی آن عکس را ثبت کرده است و آیا اصلا دیدگاهی پشت یک عکس وجود دارد یا خیر. یک داور بر اساس تجربه و شناختی که دارد، خیلی زود می‌تواند تشخیص دهد یک عکس بدون تفکر و اندیشه ثبت شده که ما به آن عکسبرداری می‌گوییم، یا اندیشه ای پشت آن عکس بوده که به آن عکاسی می‌گوییم.
کریمی صارمی در پیشنهاد برای اینکه توجه بیشتری به هنر عکاسی برای نوجوانان صورت گیرد تا خلاقیت یکی از ویژگی‌های اصلی عکاسان آینده شود، گفت: رشته عکاسی در دو دهه گذشته یکی از رشته‌های اصلی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود، اما به دلیل وجود مشکلات مالی در سیستم دولتی به تدریج نتوانستند اعتبارات لازم برای این هنر را جذب کنند، در نتیجه کلاس‌های عکاسی کمرنگ شد. این موضوع در مراکز آموزشی دیگر نیز اتفاق افتاده است و متاسفانه این هنر رو به فراموشی است. این در حالی است که یکی از پر جاذبه ترین هنرها، عکاسی است و کودکان، نوجوانان و جوانان بسیار به این هنر علاقمندند، اما به دلیل گران شدن امکانات عکاسی، به نوعی از این هنر فاکتور گرفته شد و به هنرهای دیگر پرداختند که هزینه‌های کمتری دارند. البته تا جایی که من اطلاع دارم، محمدرضا زمردیان معاون فرهنگی کانون در حال برنامه ریزی برای راه‌اندازی انجمن عکاسان کودک و نوجوان است که بسیار موثر خواهد بود.
وی تاکید کرد: در عین حال، معاون فرهنگی کانون تلاش دارد تا برای خرید دوربین‌های عکاسی برای مراکز کانون در سراسر کشور تامین اعتبار کند.
کریمی صارمی در پایان گفت: مدیران کانون برای شروع فعالیت‌های مجدد در زمینه عکاسی علاقمند هستند، اما به علت مشکلات مالی گرفتار شدند. امیدوارم این مشکلات مالی حل شود تا کانون همچنان مرکزی برای آموزش عکاسی برای نوجوانان باشد و نقطه آغاز عکاسی برای نوجوانان از کانون پرورش کودکان و نوجوانان استارت بخورد.
نظر شما